Mantelzorger Dinja: ‘Nu is het mijn beurt om te zorgen’

Lang niet alle bewoners van ZINN mogen zich verheugen in de dagelijkse aandacht van een naaste. De ouders van Dinja, die in ZINN locatie De Veste wonen, zijn daarom erg blij dat hun dochter Dinja iedere dag langskomt. Dinja: “Ik ben er ‘s ochtends om 10.00 uur en help hen met het klaarzetten van de medicijnen voor de volgende ochtend. En dan drinken we een kopje koffie. Daarna ga ik met mijn vader de gang op en neer lopen en bij goed weer ga ik met mijn moeder een grote ronde buiten maken, ze loopt achter een rollator. Tegen lunchtijd breng ik ze naar het restaurant en terwijl zij eten ga ik in hun appartement zelf een boterham eten. Rond 12.45 uur haal ik ze weer op. ‘s Middags ga ik vaak met mijn moeder een ommetje maken. Als we terug zijn help ik ze nog even met de toiletgang en ga ik weer naar huis. Behalve als er activiteiten zijn in het restaurant, zoals bingo. Dan blijf ik natuurlijk.”

Topmantelzorger

Dinja vertelt er heel kalm over en zonder drukte, voor haar is heel gewoon. Sylvia van WelZINN noemt Dinja echter een ‘topmantelzorger’ die weleens in het zonnetje gezet mag worden. Dinja speelt in het leven van haar ouders een grote rol, maar ook medewerkers van ZINN zijn er blij mee. Als Dinja er is, kunnen zij andere bewoners helpen. Als Dinja er is, dan is het goed. 

Familiezorg

Als we Dinja’s plek bij ZINN even wat breder bezien, zou je kunnen zeggen dat zij een voorbeeld is van Familiezorg. Dat is de naam van een nieuwe visie op zorg, waarbij familie en naasten direct betrokken blijven bij de
zorg. Niet per se om zorgtaken over te nemen, maar wél om de verantwoordelijkheid voor een bewoner samen te dragen. Dinja heeft het geluk dat zij dichtbij woont en dat haar man er helemaal achter staat. En als zij eens een weekend weg met vakantie wil, dan meldt ze dit aan de zorgmedewerkers en wordt haar taak door hen tijdelijk overgenomen. Dát is wat je noemt: samenwerken.