Vrijwilliger sinds 2002: Linda en ZINN kunnen niet zonder elkaar

Ze is drie dagen per week in ZINN locatie De Dilgt aan het werk voor WelZINN en begeleidt bingo, jeu de boules en bloemschikken. “Ja, ik doe hier heel wat”, zegt ze. “Maar het fijne is dat ik bij ZINN geen werkdruk ervaar. Daardoor kan ik het goed aan en voel ik me hier helemaal thuis.” Linda legt uit waarom ze over ‘werkdruk’ begint: “Ik heb door zuurstoftekort tijdens mijn geboorte een hersenbeschadiging, waardoor ik niet veel prikkels aankan en ook meer tijd nodig heb voor de dingen die ik moet doen. Je ziet het misschien niet aan mij, maar het is er wel. Daarom is een gewone betaalde baan voor mij niet weggelegd.”

Advies van moeder

In 2002 kreeg ze van haar moeder het advies om vrijwilligerswerk in de ouderenzorg te gaan doen. Linda: “Ik wilde eigenlijk met kinderen werken, maar dat is voor mij te druk. Ik heb de raad van mijn
moeder opgevolgd en heb me aangemeld bij ZINN in Haren, dat toen nog Dilgtoord heette. Mijn eerste activiteit was bingo.” Al snel kreeg Linda in de gaten dat ze goed met ouderen overweg kon. Sinds een paar jaar weet ze ook hoe zij zich moet opstellen tegenover mensen met dementie. “Ik heb heel veel geduld en het geeft me een fijn gevoel dat ik iets kan betekenen voor deze mensen”, zegt ze.

Balans

Doordat ze dit werk doet als vrijwilliger en omdat ze inmiddels precies weet wat er van haar wordt verwacht, past deze baan Linda als gegoten. “Ik weet de weg en kan de meeste activiteiten helemaal zelf uitvoeren. Voor hulp kan ik altijd terecht bij de medewerkers van WelZINN.” Tijdens de coronapandemie zat Linda tien maanden thuis. In die tijd besefte ze wat haar werk bij ZINN betekent: ze kan niet meer zonder. Inmiddels heeft Linda ook in haar privéleven een manier gevonden om geheel zelfstandig haar leven in te richten. Ze is zichtbaar in balans. “Toevallig, haha. Mijn sterrenbeeld is Weegschaal.”

Verpleegster

Aan het einde van haar verhaal zegt Linda dat ze als kind al dolgraag in de zorg wilde werken: “Er is een foto van mij toen ik nog heel jong was met een verpleegstersuniform aan. Dat was wilde ik
doen als ik groot zou zijn.” Later realiseerde Linda zich dat dit voor haar niet mogelijk was. Maar gelukkig: haar vrijwilligerswerk bij ZINN is een mooi alternatief voor deze meisjesdroom...